Off Tanrım ne kadar zormuş meğersem...
New Yorkta sevimli evinin penceresinin önünde hiç duraksamadan milyonların okuduğu yazılarını yazan Carrie Bradshaw yazarlığı çok kolay gösteriyordu oysa.
İnsan ekranın karşına geçince sanıyorki, zihninizdeki tüm o güzel, özel, büyülü düşünceler önce gözlerinizin önünde canlanacak ordan parmaklarına akacak, tuşlara değecek ve hayat bulacak gibi geliyor. Şimdi misal bir ormandayım her tarafım yeşil,sarı,kırmızının tonlarıyla sarılmış sonu hiç gelmeyecek dev ağaçlarla dolu,Sonbaharda olmalıyız, yanımdan yapraklar düşüyor...Siyah simsiyah bir at. sağ gözünün altında şimdiye kadar hiç bu kadar doğalını görmediğim beyaz bir leke....
Heyyy noluyor ayaklarımdaki bu ıslaklıkta ne innesi aman tanrım ayaklarım yok bu kuyruk ıyyy balıkları hiç sevmemki ben. Bu deniz kızıda nerden çıktı şimdi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder